Yндэстний хувцас засал оёох ажил зах зээлд орхын хэрээр, олон олон уран оёдолчдын аж тєрєх арга зам болжээ. Yйл оёдлоор амьдралаа єргєж явах нь нэг тал гэхд vндэстний уламжлалт хувцас заслаа буу л гээгдvvле! тэгээд ч vндэстнийхээ хувцас заслыг бусад vндэстэн ястанд тануулья гэж боддог нь бас нэг тал болох юм. Нийгэм хєгжлийн дагуу сvvлийн жилээс монгол хувцас оёох хvн улмаар олширлоо.

    Євєр Монголын хаа нэгэн газрат монгол оёдлын газартай болсон нь єнгєрсєн єнгєрсєн жилvvдийг бодвол бас нэгэн шинэ єєрчлєлт гэж хэлж болох юм. тэгэхдээ зоригоор босгосон оёдлын vйсдээ асар их амжилттай яваа Сараа бол тvvний нэг болох юм.

    1973 онд Євєр Монголын Улаан Хад хотын Ар Хорчин хушууны Загастай сумын малчин Тvмэнєлзий Сээпэлмаа хоёрын отгон охин нь болж заяасан Сараа 20 настайдаа "Оёдлын газар" эрхэлж, 10 жил vйггvй чармайсаны хvчээр ажил vйлс, арилжаа найнаа нь єєдтэй хяларч явна. Тvvний нутаг Ар Хорчин хушуу бол эртээс аваад "Мянган зvvний шаглаа, тvмэн эхийн ур"-тай єєдєн гутал оёож ємсдєг, ёстой бvсгvйчvvдийн урныг шалгаруулдаг нэртэй газар билээ. Тэр ийм удам дамжсан хойчис нь болсоны хувьд, 5 насаасаа уран ээжийнхээ гараас зvv булаалдан сэвэлж, єєдєс зvйдэс хайчлан зvсдэг болжээ.

    Хvн хvний 20 насанд єєр єєрийнхэний учрал тавьлан байдаг болохоор Сараа охины 20 нас мєн ч эргэлт ихтэй байлаа. Ах нь Сарааг алас хол Японд явуулхаар аавтайгаа зєвлєсєнд, аав нь: Нутагтаа сураад барахгvй мэргэжил, хийгээд дуусахгvй ажил байхд, завал гадаадад явах хэрэгтэй гэж vv ? Хаа газрын хvн ч хувцас ємсєх хэрэгтэй биз ! нутагтаа "оёдлын газар" гаргачих ! гэж номложээ. Аавынхаа vгээр Сараа нутагтаа оёдлын газар гаргажээ. Ингээд тэрээр vйл утастай хувь заяагаа холбосон юм.

     Монгол хvний оёож эсгэх ажлыг "Yйл" гэж хэлдэг нь ч ёстой оноож хэлсэн vг дээ ! Тэр ч vнэхээр vйлээ vзэж, vсээ тvvх аж даа ! Энэ мэтээр тvvний оёдлын ажил єдєр явах тусмаа єргєжиж, єнєє эрний хvмvvсийн vндэстний уламжлалт хувцас—монгол дээл, ууж, ханжаар, бvс, шvрин унжилгатай заслын малгай зэргийг ємсєх дуртай болсонд зохицуулан, эзэгнэлтийн аргаа єєрчилж, vндэсний хувцас засал хийхээр сийдэн, монгол хувцсны уран оёдолчин багшаас хичээн сурсан байна.

    Yvний дагуу Ємєнт нутгийн Ханжу Сvжугийн торго хоргой, шинэргvv хэв загвартай монгол дээл, ууж оёох тохиромжтой торго дурдан оруулж, монголын уламжлалтай ууж тэрлэг, ханжаар малгайг эсгэж, угалз хээ таруулан оёохдоо улмаар цагийн хєгжил, хvмvvсийн дур сонирхолтой уялдуулахыг зориж, Европ оёдлын эсгэлтыг ашиглан, цаг vеийн онцлогт тохирсон vндэсний хувцсыг оёож эхэлжээ.

    Сvvлийн жилvvдээс vндэсний онцлогтой тэрлэг ууж, угалзтай хандаас, малгай, цvнх, гутал зэргийг ихээр бурлуулсан байна. Хайчлал, утас таруулга, хээ угалз болгондоо монгол бvсгvйн уран сэтгэхvй, ухаан санааг харуулж, vнэ тvгрэг нь ч голч шударга болохоор хэрэглэгчид нь ганц монголчууд биш, харин хятадчууд, цаашлаад гадаад орнд хvртэл бурлуулагдаж байна. "Дуудах нэрийг аав ээж єгч, дуурсах алдрыг єєрєє олдог" гэгчээр Сараагийн оёдлын vйлс vзсэн бvхний бахарлыг татаж, ємссєн бvхний санаанд хvрдгээр арван хурууны эрдмээр алдар нэрээ олсон юм.

    "Хєдєлмєрийн хариу бvтэмж, хєлсний хариу амжилт" гэгчээр єнєє Сараа монгол vндэстний хувцас заслын тухай шинэ хайлт хийж, монгол соёлын хєгжил дэвшилд єєрийн хvчээ єргєж явна.