Хятадын баруун ємнєд нутгийн Гvйжєv муж бол уул даваа тов толгод элбэгтэй уулархаг нутаг юм. Тэнд хятад vндэстэнээс гадна бас 46 vндэстний цєєнх аж тєрєн амьдарч байна. Энд мєн зургаан зуу гаруй жилийн ємнє хятадын дорнод нутгийн Нань жин хавиас Гvйжєvд нvvж очоод, одоо болтол зургаан зуун жилийн ємнєх зан vйлээ хадгалж яваа хятад vндэстэн байгаа бєгєєд тэдний амьдарч байгаа тосгоныг цайжит тосгон гэдэг юм.

    Гvйжєv мужийн тєв Гvйянгаас баруунш авто машинаар цаг гаруй давхиулж, цайжит тосгон- Тиан лvн жэн тосгонд хvрч ирлээ.

    Хад чулуугаар зэргэлсэн єндєр том хашаанд ороход хvмvvст ёстой л хатуу ертєнц харагдлаа. Чулуугаар дэвссэн зам, чулуун байшин, тосгоноо тойруулан барьсан хэрэм, цайжаа бvгдийг чулуугаар цогцолж, хогын сав нь ч чулуун бvтэцтэй байлаа. Байшингийн цонх нь маш гайхалтай, цонх нь гоожуур хэлбэртэй, гадна талдаа жижигхэн, дотроо том болохоор гаднын хvн гэр доторхийг харахгvй, дотор байгаа хvн нь гаднах байдлыг цонхоор тодорхой хардаг болохоор тэр чигээрээ сэргийлэлтийн чанартай цэргийн барилга гэлтэй.

    Тосгоны тєв руу ойртвол, эгэн тагт харагдна. Дунд нь нэгэн урт дєрвєлжин ширээ, хэдэн сандал тавиастай. Тэнд хэдэн бvсгvй цай хандалж, зочиддоо цай аягалаад, хол замын алзаалыг тэвчин, хvндэт зочин та нар минь Тvн бао тосгонд ирлээ. Ангилам цайнаас минь амсаж, айл гэрээр минь буугаарай гэж цайны дуугаа аялан дуулсан юм.

    Цай нь ханхлам сайхан vнэртэй, цай аягалж байгаа бvсгvйчvvдийн хувцас хунир нь ч гоё vзэсгэлэнтэй. Єргєн урт ханцуйтай цэнхэр хєх цамцныхаа энгэрт хатгамал хээтэй, зvv ороож урласан ээтэн шахай ємссєн нь одоогын хvvхэнчvvдийн моод болсон хувцастай их л адил тєстєй.

    Гvйжєv бол маш олон цєєнх vндэстэн тєвлєрєн амьдарч байгаа муж юм. Тосгоны иргэдийг харахад, цєєнх vндэстний ємсгєлтєй ч юм уу гэж бодмоор. Гэтэл тэд єєрийгєє Хятад vндэстэн, Нань жингийн хvмvvс гэж хэлж байна. Эндээс 2500 км алс байгаа Нань жингээс орчин vеийн галт тэргээр ч хоёр єдєр туж аялаж байж хvрэх газар. Эдний євєг дээдэс яаж энд ирсэн бол гэж сонирхол тєрсєн юм.

    Зургаан зуу гаруй жилийн ємнє Хятадын Мин улсын ноёрхогч Жv Юань жан єєрийн ноёрхосон газар нутгаа бэхжvvлэхийн тєлєє, Хятадын дорнод нутгийн Наньжингээс цэрэг томьлон, баруун ємнєд нутгийн Юньнань Гvйжєvд очуулж, зам болгоны уулзарыг цэргээр сахиулан хамгаалуулжээ. Нэгэн єдрийн зам явбал, нэг бvлэг харуул манаа vлдээж, манааны газар болгондоо тав зургаан мянган айл буулгаж, мянгатын дарга, зуутын даргаар удирдуулжээ. Бас зуун айл болгоныг нэгэн цайжит тосгон болгон, тэр газарт нь тариа тариулан амьдруулсан юм гэнээ. Иймээс алс хол Наньжин нутгаас ирсэн цэргvvд болон тэдний гэр бvлийнхэн харь нутагт нутагшиж, Гvйжєvгийн цайжит тосгоны иргэн болсон юм.

    Цайжит тосгоны дотоодын хэлхээ холбоо маш нягт. Соёлоо vеийн vеэрээ уламжилж, хэдэн зуун жилийн ємнєх эртний заншлаа одоо болтол хадгалж, хэл аялагуу нь ч хувирсангvй. Цайжит тосгоны эмэгтэйчvvд одоо ч, зургаан зуу гаруй жилийн ємнєх Мин улсын vеийн янзтай хувцас ємсєж байна. Настайвтар бvсгvйчvvд зулайн vсийг гvлийтэл тvvчхэсэн харагдна. Уул нь хvvхэнчvvдийг гэрлэхэд нь vс боох ёслол хийхдээ зовлонгийн гижиг хєнднє гээд зулайг нь арилгаж єгдєг юм байна.