Єлзийт боовны баярын ємєнєхєн Бээжин хоты Тун Жоу дvvрэгт амидардаг ядамжав настанайд золгохоор очлоо. Тэрээр Євєр монголын шилийн гол аймгийн шулуун хєх хошуунд тєрж, хожим нь шулуу цагаан хошуунд шилжин нутаглаж,улаанцав аймагт багшийн ажил хийх зэргээр тэтэгвэртээ гартал ажилласан байна. хvvхдvvд нь сургууль соёл хєєцєлдєж бээжинд суралцаад, сургуулиа тєгєсгєєд бээжинд ажиллаж байгаа болхоор хоёр настан хvvхдээ бараадаж,ийнхvv ирсэн байжээ. Насаараа багшийн ажил хийж монгол хэл уран зохиолын хичээл зааж явсан ядамжав гуай єєрєє ч уран зохиолын авястан байж, залуу бага насандаа шvлэг найраг оролдож явсан нэгэн байжээ.

    Тэр єдєр євгєн бид хоёр єєд єєдєєсєє харж тамхи баагиулсаар ил л олон зvй хуучилж суулаа. Тамхины цэнхэр утаа єнгєрєн одсон он жилvvдийг санагдуулж, ядамжав гуй бvр бага балчир насандаа оччихсон шил байлаа. Багадаа хуучин сvм дээр очиж сvмийн тулгуур багана дээр сийлээстэй угалз хээг харан энэ яммр сайхан зvйл бэ гэж хачирахдаг байжээ. Тvвдэн гэж нагац нь их уран гартай хvн байж, ногт гvрэх, эмээл цавчих, авдар хорого хийх гээд єдрийн нарыг зvгээр элээдэггvй хvн байжээ. Тэр vед жаахан хvvхэд байсан ядамжав нагац нь хаа байвал тэнд л явдаг хvvхэд байжээ. Тэр л vеэс тvvний оюун ухаанд монгол уран зураг уран сийлбэр гэдэг далай ир ертєнц дэлгэгджээ.

    Ядамжав гуйтай анх танилцхад тэрээр надад єєрийнхєє сийлсэн монгол шатраа vзvvлж, монгол шатар бол євєг дээдсийн маань цэцэн ухааны vр дvн юм, vvнийг залгамжилж, хойч vейнхэндээ vлдээх хэрэгтэй юм да гэж яриж байсан нь санаанаас ер гарахгvй юм. Тvvний гэрээр дvvрэн шахуу янз бvvрийн сийлмэлийг би дєнгєж гэрт нь орохдоо гайхаж хаанаас худалдаж авсан зvй бол оо гэж бодож байсан маань санаанд оров. Хожим нь энэ бvхэн бvр тvvний гараар бvтсэн гэдгийг мэдээд євгєнийг би битvvхэндээ биширч суулаа. Тамхиа тухтайхан сороод ядамжав гуй ингэж ярилаа.

    --Манай нутагт нэг настан байсан. Нэг єдєр хvрээд очихлоор сайхан гэдэг угалзан хээтэй ширээ хийчсэн байх юм. Тэр ширээ vнэхээр хvний дур бахыг татмаар сайхан харагдаж байлаа. Тэгээд тэр ширээг хараад гvvн бодолд автлаа. А vсэг сураагvй, арвын тоо тоолоогvй энэ євгєн яагаад ийм сайхан зvйл хийж чаддаг байна? гаднаас нь хархад шавар шиг vрчийсэн хvрэн бор царайтай энэ євгєн хар ухаанаараа л урлаж сийлж бvтээж байна. тvvний дэргэд би чинь сайн муу боловч хэдэн жил сургууль соёлын мєр хєєсєн хvн биз дэ гэж бодоод нvvр нилчигнээд ирлээ. Ард тvмэн гэдэг энэ алтан судрыг сайн унших хэрэгтэй юм байна гэж тэр vед бодогдож байлаа....
та бvхэн ядамжав гуайтай хийсэн ярилцлагыг хvлээн авч сонсоорой. Бэлтэгсэн сэтгvvлч г. (баатар)