Уран зохиол
Хамгийн их дурсан санадаг хүмүүс
Жил бүрийн сар шинийн баярын өмнө ерөнхий нарийн бичгийн дарга Ши Жиньпин ядуу орон нутагт ажилладаг юм.
Хөдөө нутаг дахь Хятадын мөрөөдөл
Ши Жиньпин энэ тосгонд 15-23 нас хүртлээ ажиллаж, Хятадын хөдөө нутгийн амьдралыг цэл залуугаасаа гүнзгий ойлгосон юм.
Тан улсын яруу найргийн орчуулга-3
Тан улсын яруу найрагч Хэ Жыжан "回乡偶书" шүлгийн орчуулгуудыг толилуулж байна
Тан улсын яруу найргийн орчуулга-2
Тан улсын яруу найрагч Лю Зүн-Юань “江雪” шүлгийн орчуулгуудыг толилуулж байна.
Тан улсын яруу найргийн орчуулга 1
БНХАУ-д сурдаг уран зохиол сонирхогч оюутан залуусын “Тан улсын яруу найргийн орчуулга” вийчат группийн гишүүд 7 хоног тутамд нэг шүлгийг өөр өөрийнхөөрөө орчуулдаг юм
"Лянжяхэ" хөрөг нэвтрүүлэг-Зургаадугаар бүлэг
Шинэ эриний босгон дээр Лянжяхэ тосгоныхон шинэ аянаа эхлүүлж, “хос зуун жилийн” тэмцлийн зорилтоо биелүүлэхээр тэмүүлж байна.
“Лянжяхэ”хөрөг нэвтрүүлэг, тавдугаар бүлэг
Ү Хүйгийн уншсан анхны ном бол Ши Жиньпинээс зээлж авсан “10 мянган асуулт” юм. Энэ ном түүний мэдлэгийн цонх болжээ. Тэр олдсон номоо түргэн уншина.
"Лянжяхэ" хөрөг нэвтрүүлэг-Дөрөвдүгээр бүлэг
1974 оны 1-р сард, Шар хөрст өндөрлөгт хүйтэн өвөл болж, сар шинийн баяр дөхөж байлаа. Лянжяхэгийн ард олон бүгдээрээ сар шинийн баярт бэлтгэж эхлэв.
"Лянжяхэ" хөрөг нэвтрүүлэг-Гуравдугаар бүлэг
Тосгоны захиргаанаас сэхээтэн залуусыг Лянжяхэгийн айлуудад хуваарилсны дагуу залуус хэсэг хугацаанд тосгоны айлуудаар очиж хоол иддэг байлаа.
“Лянжяхэ” хөрөг нэвтрүүлэг хоёрдугаар бүлэг
Ши Жиньпин өөрийгөө Янь-Ань хотын хүн гэж үздэг. Тэрээр ХКН-ын Жэжян мужийн хорооны ерөнхий нарийн бичгийн дарга байхдаа 2004 оны 8-р сарын 14-нд Янь-Аний телевизэд ярилцлага өгсөн юм.
“Лянжяхэ” хөрөг нэвтрүүлгийн нэгдүгээр бүлэг
“1960-аад оны сүүлээр би арван хэдхэн насандаа, Бээжин хотоос Шаанши мужийн Янь-Ань хотын Лянжяхэ хэмээх жижиг тосгонд тариачин болохоор ирсэн юм.
П.Бадарч: Ээж гэдэг бол энэ ертөнцөд бурхан бүтээсэн гэгээнтэн юм
Д.Нацагдоржын шагнал хүртсэн түүний "Есөн эрдэнийн орон" хэмээх ховорхон найраглал, мөн "Болор Цом" авсан "Тэмээ" хэмээх шүлэг, түмний ээжийг санагдуулж тунгалаг халуун нулимсыг нь асгаруулсан "Эхийн сэтгэл" хэмээх шүлгийг нь мэдэхгүй хүн ховор биз ээ.
МАНАЙ ЭНД, ТАНАЙ ТЭНД ......
Өвөрмонголын яруу найрагт хэд хэдэн чухал "СИМВОЛ" байдгийг өмнө нь огт анзаардаггүй байжээ. Манай уламжлалт яруу найрагт ч тэр "билэг тэмдэгүүд" онцгой үүрэгтэй. Хүний зовлон жаргал арьсны хар цагаан, шар бор гэж ялгадаггүйтэй адил эсгий туургатан, монгол тулгатны "МЭДРЭМЖ" ардаа сууна уу, өвөртөө байна уу ялгаагүй ижил юм.