Гэрийг чигэлсэн нарийхан зам

     Энэ бүхнийг санаж явахад гэр нутаг улам л ойртаж байгаа шиг санагдлаа. Ингэж олон юм санаж явсаар байж юу ч гэсэн арай гэж Хятад, Оросыг холбосон хилийн боомт Манжуур хотын зах хүрч байгаа харагдлаа. Бид галт тэргээс буухад бэл ахын бяцхан банди жижиг авто машинаа барьж биднийг халуун дотноор угтаж авлаа. Тэгээд Манжуур хотын захаас гэрийг маань чиглэсэн ямар торох юмгүй, өөгүй тэгшхэн цардмал замаар бид хурдтай давхиж хошууны бараа харагдахад нэгэнт хуранхуй болчихсон байлаа. Ахын хүү Баатар гэдэг нэгэн цовоо сэргэлэн ганган залуу байдаг сан. Тэр зам зуур машинаа жолоодож явахдаа өлгий нутгийн ойрын хэдэн жилүүдэд гайхамшигт сайхан хувьралтын байдлыг үгээ дэлгэн ярьж явсаар нэг л мэдэхэд хошууны арын хөтлийг даваад хошууны захад ороод иржээ. Үнэхээр түүний ярьснаар хамаг юм бүхэн цоо шинээр солигдож ёстай хот шиг сайхан болчихсон байв.