Аудио

Бутан гахайн тос

1956 он. Би гучин нас хүрч, гурван ч хүүхдийн эх болоод байлаа. Хоёр хүүгийн ууган нь ес, удаах нь зургаатай. Харин отгон охин маань гуравтай. Хэвлийдээ бас нэгийг тээж байсан цаг.

Сэтэртэй хонь

Намжил:Гялайлаа. Та надад маш их буянт үйл хийлээ. Хонь минь, чи бас ерөөлтэй юм. Намайг хараад мйалахад чинь сэтгэлд нэг юм зурсхийгээд явчихсан. Чи бидэн урд төрөлдөө ах дүүс ч байсан юм билүү. Би чамд Хувдай гэж нэр өгье.

Ялмын цэцэрлэг дэх дурсамж

Ялмын цэцэрлэгт хүрэхэд нэгэн чулуун гүүрийг дамжиж өнгөрдөг. Манай хотод эрт эдүгээгийн өч төчнөөн гүүр гол дээгүүр хөндөлдөн байх хэдий ч ялмын модны цэцэрлэг цор ганц билээ.

Хар үнэгтийн хөндий

Зургаан зуугаад адуу малтай айлын бэлчээрээс хааяа адуу үүрсэж, хонь майлах дуу сонстон, холгүйхэн цатгалан мал хивж, хэвтэх нь харагдана. Үүнийг үзэхүйеэ “Үзэсгэлэнт сайхан тал нутаг” хэмээх үг эрхгүй санаанд орно. Энэ хөндийг Хар үнэгт гэдэг.